In Laudanum volgen we zowel de gedachten, als de gevoelens van een dichter die door zijn muze is ontzield, maar door de natuur wordt begeesterd. Enkele sonnetten en aforismen weerspiegelen de durende vreugde van een liefdevol verleden, andere zijn het onderwerp van een halfwassen heden. Niettemin weet de dichter op een klassieke manier een beeld op te tekenen dat de lezer zal verblijden of ontroeren.
Laudanum is een heilzaam middel dat de lezer vrede en innerlijke rust schenkt.